Mezoterapie na skórę głowy

Nadmierne wypadanie włosów często jest efektem przebytej choroby, stresów, nerwicy, palenia papierosów, nieodpowiedniej diety (niedobór białka i deficyt kaloryczny mogą być przyczyną zwolnienia wzrostu włosów, zmniejszenia grubości Lodygi i zwiększonego wypadania), anemii, przyjmowanie niektórych leków, intensywne zabiegi chemiczne-farbowanie włosów.

Łysienie może być ponadto wywoływane różnymi lekami, należą do nich przede wszystkim cytostatyki i leki o działaniu immunosupresyjnym, a także inne jak: witamina A i aromatyczne retinoidy, beta-blokery oraz środki przeciwzakrzepowe i obniżające poziom lipidów.
Do chorób ogólnoustorojowych, które mogą powodować zwiększenie wypadania włosów, a potem łysienia zaliczamy zaburzenia hormonalne (np. nad i niedoczynność tarczycy), choroby zakazne, cukrzycę, niektóre choroby tkanki łącznej, nowotwory narządów wewnętrznych oraz choroby owłosionej skóry głowy (jak np.łuszczyca, grzybica, łojotokowe zapalenie skóry głowy)

U kobiet zwiększenie wypadania włosów może występować po porodzie na skutek zmian hormonalnych spowodowanych urodzeniem dziecka, po odstawieniu środków antykoncepcyjnych oraz w okresie menopauzy. Pewnego stopnia utrata włosów spowodowana androgenami jest normalna u kobiet powyżej 50 roku życia, szczególnie w okolicy ciemieniowej, co jest spowodowane zmianami hormonalnymi w czasie menopauzy. Obejmuje ona również zmniejszenie objętości włosów na skutek postępującego ścieńczenia włosów. Jednakże ten typ utraty włosów z nieznanych przyczyn występuje ze wrastającą częstotliwością u młodych kobiet
W nadczynności tarczycy włosy są przerzedzone, suche, szorstkie, łamliwe. Może występować objaw Hertogha polegający na wyłysieniu 1/3 zewnętrznej części brwi. W cukrzycy również może dojść do zwiększonego wypadania włosów, a potem łysienia, występującym po chorobach zakaznych, jest wysokość i czas trwania gorączki. Ciężkie uszkodzenia wątroby (związane z zaburzeniem metabolizmu aminokwasów) powoduje często u mężczyzn kobiecy typ owłosienia łonowego (objaw Chvostka), u obu płci przerzedzenie lub całkowitą utratę włosów pachowych, klatki piersiowej.

Nagła utrata włosów może nastąpić na skutek traumatycznego zdarzenia psychicznego, wtedy często potrzebna jest szybka i skuteczna interwencja. Podczas wywiadu należy powiedzieć o długości trwania i nasilenia utraty włosów, wcześniejsze zabiegi oraz przyjmowane leki (doustne, w tym suplementy diety, DHEA i leczenie miejscowe, np.minoksidilem), ekspozycji na toksyny (tal, arsen, rtęć, chemioterapia), choroby współistniejące, na przykład tarczycy czy niedobór żelaza (można wykonać badania laboratoryjne)

Badania obserwowane przeprowadzone szczególnie nad rozlaną i często spowodowaną stresem utratą włosów potwierdzają doskonałą skuteczność i tolerancję mezoterapii.. Im młodsza osoba i szybko zareaguje na utratę włosów tym lepsze wyniki.
Mezoterapia nie jest zalecana u osób z wysoką aktywnością układu autoimmunologicznego, na przykład w niepełnym łysieniu plackowatym, łysieniu czołowym bliznowacieniem mieszkóe włosowych przez FFA ( Frontal Fibrosing Alopecia) lub u osób z długotrwałym łysieniem, ponieważ doszło do znacznego uszkodzenia mieszków włosowych jedyną opcją jest klasyczny przeszczep autologiczny włosów, w którym dochodzi do przeszczepieniu tzw. mikrograftów (pojedynczych mieszków włosowych lub ich małych grup, od dwóch do trzech)

W innych przypadkach niepatologicznej utraty włosów istnieje duża szansa osiągnięcia sukcesu i bezpiecznego leczenia za pomocą zabiegu.Szybka interwencja jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapobiega zanikowi mieszków włosowych i nadmiernej apoptozie keratynocytów. Celem jest wydłużenie fazy anagenu i redukcji fazy telogenu.

Dokumentacja fotograficzna przebiegu leczenia pokazywana pacjentowi jest wiele pożądana i sprawia, że pacject bardziej stosuje się do wytycznych.
Przy zabiegu mezoterapii potrzebne jest 6 sesji z jednotygodniową przerwą. Następnie przeprowadza się trzy zabiegi co dwa tygodnie z następstwem i co miesięczny zabieg przypominający. Nowe włosy zaczynają być widoczne po około dwóch do trzech miesięcy.

Biorąc pod uwagę ogólny wskaźnik powodzenia zabiegu wynoszący 80% po około 3 miesiącach ( zaprzestanie wypadania włosów, nowy wzrost, wzrost objętości) oraz prawdopodobieństwo długotrwałego rezlutatu, inwestycja czasowa w przypadku mezoterapii jest nieistotna: 6-10 zabiegów z jednotygodniową przerwą, dalej w razie potrzeby co miesięczna terapia podtrzymująca.

Pacjent powinien umyć włosy przed zabiegiem, nie wolno ich farbować lub wykonywać ondulacji przez przynajmniej pierwsze 24 godziny.

Inne problemy jak łupież czy łojotok, również mogą być leczone za pomocą terapii.
Dzienna utrata włosów w warunkach fizjologicznych ulega również dużym wahaniom indywidualnym, na ogół nie powinna przekraczać od 70-100 włosów dziennie. Problem pojawia się gdy wypada ich ponad 100 dziennie i trwa to dłużej niż kilka tygodni. Nadmierne wypadanie włosów jest zapowiedzią powstawania łysienia. W czasie mycia tracimy tylko te włosy, które są w fazie spoczynkowej, normalnie i tak by wypadły. Na poprawę stanu owłosienia nie ma jednak wpływ strzyżenie i golenie. Zwiększone wypadanie włosów obserwuje się jesienią i na wiosnę. Ten przypisany tumover(czas przejścia) jest normalnym, samoregulującym się procesem fizjologicznym.

Najbardziej typową utratą włosów u mężczyzn jest łysienie androgenowe spowodowane czynnikami genetycznymi. Rozwija się ona na skutek dziedzicznej nadwrażliwości korzeni włosów na dihydrotestosteron (DHT), który powstaje w organizmie z męskiego hormonu testosteronu. Zwykle obserwujemy przerzedzenie w obrębie linii włosów z przodu lub ubytek włosów z tyłu głowy na wzór tonsury mnicha. U mężczyzn łysienie na skroniach lub utrata włosów typu tonsura mnicha są zwykle genetycznie zaprogramowane,, nawet w młodym wieku. Stres czy niedobór kluczowych składników odżywczych również mogą odgrywać rolę. Tabletki antyandrogenowe muszą być przyjmowane przez całe życie, jeśli zależy nam na utrzymaniu efektu działania.Minoksidil, często przypisywany środek, musi być stosowany miejscowo dwa razy dziennie, co dla wielu osób jest niewygodą nie do zaakceptowania.

Włosy spełniają wiele czynników fizjologicznych. Osłaniają przed czynnikami mechanicznymi, chemicznymi i fizycznymi. Uważa się, że włosy są bardzo wrażliwym wskaźnikiem ogólnego stanu zdrowia, odżywiania, zatrucia itp. Cykl włosów u człowieka na głowie jest niezsynchronizowany, to znaczy, że sąsiadujące ze sobą mieszki włosowe są w różnym okresie cyklu włosowego, a każdy z nich ma charakterystyczną dla danej fazy morfologię mikroskopową. Uważa się, że w ciągu życia człowieka mieszek może przechodzić cykle włosowe średnio 20-30 razy. Na całym ciele znajduje się 4-5 mln mieszków włosowych, które przerastają miesięcznie na długość kilometra.

• okres wzrostu mieszka – anagen/angenu
  Trwa około trzech do siedmiu lat. To aktywna produkcja barwnika, wzrost około 1 cm/miesiąc-80% wszystkich włosów na głowie
• okres inwolucji mieszka – kolagen/katagenu
  Trwa około dwóch do czterech tygodni. Trzon włosa traci kontakt z dopływem krwi, włos traci kolor, 2-3% włosów jest w danym momencie w tej fazie
• okres spoczynku mieszka – telogen/telogenu

Najczęstsza postać tracenia włosów, w tej fazie znajduje się do 15% włosów. Może ona trwać nawet 3 miesiące
W warunkach fizjologicznych na głowie znajduje się ok. 80% włosów w okresie wzrostu (anagen), 1% w okresie inwolucji mieszka włosowego (katogen-który trwa na owłosionej skórze głowy 2-4 tyg), a pozostałe 19% to włosy w okresie spoczynku, tzn. nierosnące (telogen-trwa 2-4mies), niekiedy w tej ostatniej liczbie znajdują się w niskim odstetku włosy dystroficzne lub niesklasyfikowane.